Monday, December 21, 2009

Mantra

A Mantra is a religious or mystical syllable or poem, typically from the Sanskrit language. Their use varies according to the school and philosophy associated with the mantra. They are primarily used as spiritual conduits, words or vibrations that instil one-pointed concentration in the devotee. Other purposes have included religious ceremonies to accumulate wealth, avoid danger, or eliminate enemies. Mantras originated in the Vedic religion of India, later becoming an essential part of the Hindu tradition and a customary practice within Buddhism, Sikhism and Jainism. The use of mantras is now widespread throughout various spiritual movements, which are based on, or off-shoots of, the practices in the Hinduism.




Mantras are interpreted to be effective as sound (vibration), to the effect that great emphasis is put on correct pronunciation (resulting in an early development of a science of phonetics in India). They are intended to deliver the mind from illusion and material inclinations. Chanting is the process of repeating a mantra.



The Sanskrit word mantra- consists of the root ‘man-’, "to think" (also in manas "mind") and the suffix ‘-tra’ meaning, tool, hence a literal translation would be "instrument of thought".



In the context of the Vedas, the term "mantra" refers to the entire portion which contains the texts called Rig, Yajus or Saman, that is, the metrical part as opposed to the prose Brahmana commentary. With the transition from ritualistic Vedic religion to mystical and egalitarian Hindu schools of Yoga, Vedanta, Tantra and Bhakti, the orthodox attitude of the elite nature of mantra knowledge gave way to spiritual interpretations of mantras as a translation of the human will or desire into a form of action, with some features in common with spells in general. For the authors of the Hindu scriptures of the Upanishads, the syllable Aum, itself constituting a mantra, represents Brahman, the godhead, as well as the whole of creation.



Mantra in Hinduism

Mantras were originally conceived in the great Hindu scriptures known as the Vedas. Within practically all Hindu scriptures, the writing is formed in painstakingly crafted two line "Shlokas" and most mantras follow this pattern, although mantras are often found in single line or even single word combinations.


Aum





The most basic mantra is Aum, which in Hinduism is known as the "pranava mantra," the source of all mantras. The philosophy behind this is the Hindu idea of nama-rupa (name-form), which supposes that all things, ideas or entities in existence, within the phenomenological cosmos, have name and form of some sort. The most basic name and form is the primordial vibration of Aum, as it is the first manifested nama-rupa of Brahman, the unmanifest reality/unreality. Essentially, before existence and beyond existence is only One reality, Brahman, and the first manifestation of Brahman in existence is Aum. For this reason, Aum is considered to be the most fundamental and powerful mantra, and thus is prefixed and suffixed to all Hindu prayers. While some mantras may invoke individual Gods or principles, the most fundamental mantras, like 'Aum,' the 'Shanti Mantra,' the 'Gayatri Mantra' and others all ultimately focus on the One reality.



In the Hindu tantras the universe is sound. The supreme (para) brings forth existence through the Word (Shabda). Creation consists of vibrations at various frequencies and amplitudes giving rise to the phenomena of the world. The purest vibrations are the var.na, the imperishable letters which are revealed to us, imperfectly as the audible sounds and visible forms.



Var.na’s are the atoms of sound. A complex symbolic association was built up between letters and the elements, gods, signs of the zodiac, parts of the body -- letters became rich in these associations. For example in the Aitrareya-aranya-Upanishad we find:



"The mute consonants represent the earth, the sibilants the sky, the vowels heaven. The mute consonants represent fire, the sibilants air, the vowels the sun. The mute consonants represent the eye, the sibilants the ear, the vowels the mind"



In effect each letter became a mantra and the language of the Vedas, Sanskrit, corresponds profoundly to the nature of things. Thus, the Vedas come to represent reality itself. The seed syllable Aum represents the underlying unity of reality, which is Brahman.



Mantra japa

Mantra japa was a concept of the Vedic sages that incorporates mantras as one of the main forms of puja, or worship, whose ultimate end is seen as moksha/liberation. Essentially, Mantra Japa means repetition of mantra, and has become an established practice of all Hindu streams, from the various Yogas to Tantras. It involves repetition of a mantra repeatedly, usually in cycles of auspicious numbers (in multiples of three), the most popular being 108. For this reason, Hindu malas (bead necklaces) developed, containing 108 beads and a head bead (sometimes referred to as the 'meru', or 'guru' bead). The devotee performing japa using his/her fingers counts each bead as he/she repeats the chosen mantra. Having reached 108 repetitions, if he/she wishes to continue another cycle of mantras, the devotee must turn the mala around without crossing the head bead and repeat.



It is said that through japa the devotee attains one-pointedness, or extreme focus, on the chosen deity or principal idea of the mantra. The vibrations and sounds of the mantra are considered extremely important, and thus reverberations of the sound are supposed to awaken the prana or spiritual life force and even stimulate chakras according to many Hindu schools of thought.



Any shloka from holy Hindu texts like the Vedas, Upanishads, Bhagavad Gita, Yoga Sutra, even the Mahabharata , Ramayana, Durga saptashati or Chandi are considered powerful enough to be repeated to great effect, and have therefore the status of a mantra.



A very common mantra is formed by taking a deity's name. Called Nama japa and saluting it in such a manner: "Aum namah ------" or "Aum Jai (Hail!) ------" or several such permutations. Common examples are "Aum namah Shivaya" (Aum I bow to Lord Shiva), "Aum Namo Narayanaya"; or "Aum Namo Bhagavate Vasudevãya," (Salutations to the Universal God Vishnu), "Aum Shri Ganeshaya Namah" (Aum to Shri Ganesha) and "Aum Kalikayai Namah" and "Aum Hrim Chandikãyai Namah." (i.e., mantras to Devi.)



Repeating an entire mantric text, such as the Durga Saptashati, in its entirety is called patha.



Mahamrityunjaya Mantra (maha-mrityun-jaya), also called the Tryambakam Mantra, is a verse of the Yajurveda addressed to Tryambakam "the three-eyed", identified with the Hindu deity Shiva.


Om Tryambakam Yajamahe
Sugandhim Pushtivardhanam
Urvarukamiva Bandhanan
Mrityor Mukshiya Maamrtat


आदित्य स्तोत्र


पारिवारिक सुख, दीर्घायु व नीरोगत्व प्राप्त कराने वाला अदभुत स्तोत्र
विनियोग - अस्य श्रीआदित्यस्तोत्रस्य आंगिरस गषि:, त्रिष्टुप् छन्द: सूर्यो देवता, श्रीसूर्य प्रीत्यर्थे पाठे विनियोग:।
विनियोग :- ' अस्य से पाठे विनियोग:' तक पहले की भांति जल से विनियोग करें।
नवग्रहाणां सर्वेषां सूर्यादीनां पश्थक-पश्थक।
पीडा च दु:समा राजन् जायते सततं नश्णाम्॥1॥
रे राजन्! सूर्यादि नवग्रहों की पश्थक-पश्थक पीड़ा मनुष्यों को निरंतर असह्य होती है॥।1॥
डानाशाय राजेन्द्र नामानि श्शणु भास्वत: ।
सूर्यादीनां च सर्वेषां पीडा नश्यति श्शग्वत: ॥2॥
रे राजन्! पीड़ा नष्ट करने हेतु सूर्य के नामों को सुनने से सूर्यादि ग्रहों की पीड़ा नष्ट हो जाती है॥2॥


आदित्य: सविता सूर्य: पश्षाऽर्क: शीघ्रगो रवि: ।
भगस्त्वष्टाऽर्यमा हंसो हेलिस्तेजोनिधिर्हरि: ॥3॥
सूर्य, आदित्य, सविता, पूषा, अर्क, शीघ्रगति, रवि, भग, त्वष्टा, अर्यमा, हंस, हेलि, तेजोनिधि, हर नामों वाले हैं।
थे दिनकर: सप्तसप्ति: प्रभाकर: ।
विभावसुर्वेदकर्ता वेदागो वेदवाहन: ॥4॥
हरिदश्व: कालवक्त्र: कर्मसाक्षी जगत्पति: ।
द्बद्धप्रनीबोधको भानुर्भास्कर: करुणाकर: ॥5॥
स्वामी, दिनकर, सप्तसप्ति, प्रभाकर, विभावसु, वेदकर्ता, वेदांग, वेदवाहन, हरिदश्व, कालमुख, कर्मसाक्षी, जगत्पति, पद्मनीबोधक, भानु, भास्कर, करुणाकर उन्हीं देव के नाम हैं॥4-5॥
द्वादशाऽत्मा विश्वकर्मा लोहिताग: स्तमोनुद: ।
गन्नाथोऽरविन्दाक्ष: कालात्मा कश्यपात्मज: ॥6॥
भूताश्रयो ग्रहपति: सर्वलोकनमस्कृत: ।
जपा-कुसुम-सङ्काशो भास्वानदितिनन्दन: ॥7॥
द्वादशात्मा, विश्वकर्मा, लोहिर्तौं, स्तमोनुद, जगन्नाथ, कमलाक्ष, कालात्मा, कश्यपात्मज, भूताश्रय, ग्रहपति, सर्वलोक नमस्कृत, जपाकुसुमसम, भास्वान, अदितिनन्दन वे ही हैं॥6-7॥
ध्वान्तेभसिंह: सर्वात्मा सर्वनेत्रे विकर्तन: ।
मार्तण्डो मिहिर: सूरस्तपनो लोकतापन: ॥8॥
जगत्कर्ता जगत्साक्षी शनैश्चरपिता जय: ।
धन्वन्तरिव्याधिहर्ता दद्रु-कुष्ठ-विनाशन: ॥9॥
धवान्तेभ, सिंह सर्वात्मा, सर्वनेत्र, विकर्तन, मार्तण्ड, मिहिर, सूर, तपन, लोकतापन, जगत्कर्ता, जगत्साक्षी, शनैश्चरपिता, जय, धन्वन्तरि, व्याधिहर्ता, दद्रु विनाशन और कुष्ठ विनाशन उन्हीं सूर्य देव के नाम हैं॥8-9॥
चराऽचरात्मा मैत्रेयोऽमितो विष्णुर्विकर्तन:।
शोकापहर्ता च कमलाकर आत्मभू: ॥10॥
नारायणो महादेवो रुद्र: पुरुष ईश्वर: ।
जीवात्मा परमात्मा च सूक्ष्मात्मा सर्वतोमुख: ॥11॥
इन्द्रोऽनलो यमृचैव नैर्गतो वरुणोऽनिल: ।
श्रीद ईशान इन्दुश्च भौम: सौम्यो गुरु: कवि:॥12॥
 सूर्य देव चराचरात्मा मैत्रेय, अमित, विष्णु, विकर्तन, लोकशोकापहर्ता, कमलाकर, आत्मभू, नारायण, महादेव, रूद्र, पुरुष, ईश्वर, जीवात्मा, परमात्मा, सूक्ष्मात्मा, सर्वतोमुख, इंद्र, अनल, यम, नैगत, वरुण, अनिल, श्रीदायी, ईशान, इन्दु (प्रकाशक), भौम, सौम्य, गुरु और कवि नामों वाले भी हैं॥10-12॥


शौरिर्विधुन्तुद: केतु: काल: कालात्मकोविभु: ।
सर्वदेवमयो देव: कश्ष्ण: काम-प्रदायक: ॥13॥


सौरि, विधुन्तुद, केतु, काल, कालात्मा, विभु, सर्वदेवाधिदेव, कश्ष्ण, कामदायी वे ही हैं॥13॥
य एतैर्नामभिरर््मत्यो भक्त्या स्तौति दिवाकरम् ।
र्वपापविनिर्मुक्त: सर्वरोगविवर्जित: ॥14॥
जो जन इन नामों से दिवाकर का स्तोत्र भक्तिपूर्वक स्तवन करता है वह पापमुक्त होकर रोगों से भी छूटता है॥14॥
पुत्रवान् धनवान् श्रीमान् जायते स न संशय: ।
सूर्यवारे पठेद्यस्तु नामान्येतानि भास्वत: ॥15॥


पीडाशान्तिर्भवेत्तस्य ग्रहाणां च विशेषत: ।
सद्य सुखमवाप्नोति चायुदीर्घं च नीरुजम् ॥16॥






वह पुत्रवान धनवान, कान्तिमान, निश्चय ही होता है। रविवार में इन नामों को पढ़ना चाहिए। उसकी ग्रहों की पीड़ा विशेष रूप से शांत हो जाती है। शीघ्र सुख दीर्घायु, नीरोगत्व प्राप्त होता है।


सूर्य आदित्यहृदयस्तोत्रम्


सूर्य संबंधी समस्ता बाधाओं को दूर करने के लिए प्रतिदिन प्रात:काल आदित्यहृदयस्तोत्र का पाठ करना बहुत ही अनुकूल लाभदायक रहता है और कठिन से कठिन समस्याओं का निवारण हो जाता है।


॥ पूर्व पीठिका ॥


ततो युध्दपरिश्रान्तं समरे चिन्तया स्थितम् ।
रावणं चाऽग्रतो दश्ष्टवा युध्दाय समुपस्थितम् ॥1॥


दैवतैश्च समागम्य द्रष्टुमभ्यागतो रणम् ।
उपगम्याऽब्रवीद् राममगस्त्यो भगवांस्तदा ॥2॥


तब युध्द में चिन्ताकुल युध्द से थके हुए और युध्द के लिए सामने उपस्थित रावण को देखकर देवताओं से प्रेरित युध्द को देखने के लिए समीप आकर महर्षि अगस्त्य ने श्रीराम से कहा-॥1-2॥


राम! राम! महाबाहो! श्शणु गुह्यं सनातनम् ।
येन सर्वानरीन् वत्स! समरे विजयिष्यसे ॥3॥


हे राम! हे विशालबाहो! जिससे युध्द में सब शत्रुओं को जीता जा सकेगा, हे वत्स! उस गोप्य सनातन (स्तोत्र) को सुनो॥3॥


आदित्य हृदयं पुण्यं सर्वशत्रुविनाशनम् ।
जयावहं जपेन्नित्यं अक्षयं परमं शिवम् ॥4॥


आदित्य हृदय स्तोत्र शत्रुविनाशक, पुण्य, अक्षय, परं शिव और जय देने वाला है, उसे नित्य जपना चाहिए॥4॥


सर्वमगल - मागल्यं सर्वपापप्रणाशनम् ।
चिंता - शोक - प्रशमनमायुर्वर्धनमुत्तामम् ॥5॥


सर्वमंगलमांगल्यों का करने वाला, सब पापों का शमन करने वाला, चिन्ता शोक हरने वाला और आयु धन बढ़ाने वाला है॥5॥


विनियोग : - ॐ अस्य श्रीआदित्य हृदय स्तोत्रस्यागस्त्य गषि:, अनुष्टुप् छन्द:, आदित्यहृदय भूतो भगवान ब्रह्मा देवता, निरस्ताशेषविघ्तया ब्रह्मविद्यासिद्धौ सर्वशत्रुक्षयार्थ पूर्वकं सर्वत्र जयसिद्धौ च विनियोग:।


ऋष्यादिन्यास :- अगस्त्य गषये नम: शिरसि। अनुष्टुप् छन्दसे नम: मुखे। आदित्य हृदयभूत ब्रह्मदेवतायै नम: हृदि। ॐ बीजाय नम: गुह्ये। रश्मिमते शक्तये नम: पादयो:। ॐ तत्सवितुरित्यादि गायत्री कीलकाय नम: नाभौ। विनियोगाय नम: सर्वागे।


करन्यास :- इस स्तोत्र के करन्यासादि तीन तरह से हो सकते हैं। केवल प्रणव से, गायत्री मंत्र से अथवा रशिममते इत्यादि छ: नाम मंत्रें से।


ॐ रश्मिते अंगुष्ठाभ्यां नम: हृदयाय नम:।


ॐ समुद्यते तर्जनीभ्यां नम:, शिरसे स्वाहा।


ॐ देवासुरनमस्कृताय मध्यमाभ्यां नम:, शिखायै वषट्।


ॐ विवस्वते अनामिकाभ्यां नम:, कवचाय हुम्।


ॐ भास्कराय कनिष्ठिकाभ्यां नम:, नेत्रत्रयाय वौषट्


ॐ भुवनेश्वराय करतलकरपश्ष्ठाभ्यां नम:, अस्त्राय फट्।


ततपश्चात मां गायत्री का ध्यान करते हुए गायत्री मंत्र का 11 बार जाप करने के उपरांत इस स्तोत्र का पाठ करें।


स्तोत्र प्रारंभ


रश्मिमन्तं समुद्यन्तं देवाऽसुर - नमस्कृतम्।
पूजयस्व विवस्वन्तं भास्करं भुवनेश्वरम् ॥1॥


रश्मियों वाले समुद्यत, सुर असुरों से नमस्कृत, विवस्वान् भुवन के स्वामी भास्कर को पूजना चाहिए॥1॥


सर्वदेवात्मको ह्येष तेजस्वीरश्मिभावन: ।
एष देव: सुरगणांगोकान् पातु गभस्तिभि: ॥2॥


ये देव सब देवों में लीन, तेजस्वी तथा रश्मिभावन हैं, ये देव सब सुरजनों को और लोकों को अपनी किरणों से रक्षा करें॥2॥


एष ब्रह्मा च विष्णुश्च शिव: स्कन्द: प्रजापति: ।
महेन्द्रो धनद: कालो यम: सोमो ह्यपांपाति ॥3॥


ये ही देव ब्रह्मा हैं, विष्णु हैं, शिव हैं, कार्तिकेय, प्रजापति, महेन्द्र हैं, कुबेर हैं, काल हैं, यम हैं, सोम और वरुण हैं॥3॥


पितरो वसव: साध्या अश्विनौ मरुतो मनु: ।
वायुर्वह्नि: प्रजा-प्राणा गतुकर्ता प्रभाकर: ॥4॥


आदित्य: सविता सूर्य: खग: पूषा गभस्तिमान् ।
सुवर्णस्तपनो भानु: स्वर्णरेता दिवाकर: ॥5॥


पितर, वसु, साधय, अश्विनीकुमार, मरुत, मनु, वायु, अग्नि, प्रजा, प्राण (प्राणायामादि) गतुकर्ता, प्रभाकर, आदित्य, सविता, सूर्य, खग, पूषा, गभस्तिमान्, सुवर्ण, तपन, भानु, स्वर्णरेता, दिवाकर उन्हीं देव के नाम हैं॥4-5॥


हरिदश्व: सहस्रार्चि: सप्तसप्तिर्मरीचिमान् ।
तिमिरोन्मथन: शम्भुस्त्वष्टा र्मातण्डकोऽशुभान् ॥6॥



हिरण्यर्भ: शिशिररस्तपनो भास्करो रवि: ।
अग्निगर्भोऽदिते: पुत्र: शङ्ख: शिशिर नाशन:॥7॥


हरिदश्व, सहस्रार्चि, सप्तसप्ति, मरीचिमान्, तिमिरोन्मथन, शम्भु, त्वष्टा, मार्तण्ड, अंशुमान्, हिरण्यगर्भ, शिशिरतापन, भास्कर, रवि, अग्निगर्भ, अदितिपुत्र, शंख और शिशिरनाशन वे ही हैं॥6-7॥


व्योमनाथस्तमोभेद गग्यजु: सामपारग:।
धनवश्ष्टिरपां मित्रे बिन्ध्यवीथीप्लवगम: ॥8॥


आतपी मंडली मृत्यु: पिगल: सर्वतापन: ।
कविर्विश्वो महातेजा रक्त: सर्वभवोद्भव: ॥9॥


व्योमनाथ, तमोभेद, गक्, यजु, साम, धनवश्ष्टि, जलमित्र, विन्धयावीथी, प्लवंगम, आतपी, मंडली, मृत्यु, पिंगल, सर्वतापन, कवि, विश्व, महातेज, रक्त और सर्वभवोद्भव वे ही हैं॥8-9॥


नक्षत्र - ग्रह - ताराणामधिपो विश्वभावन: ।
तेजसामपि तेजस्वी द्वादशात्मन् नमोऽस्तु ते ॥10॥



नम: पूर्वाय गिरये पश्चिमायाऽर्द्रये नम: ।
तिर्गणानां पतये दिनाधिपतये नम: ॥11॥

नक्षत्र ग्रहों, तारों के अधीश वे ही हैं। विश्वभावन, तेजस्वियों में भी तेजस्वी, द्वादशसूर्यात्मन् आपको नमस्कार है। पूर्व गिरि में दश्श्यमान प्रात:कालीन आपको और पश्चिम में हिमाद्रि सायंकाल आपको नमस्कार है। ज्योति प्रकाशकों के स्वामी और दिन के स्वामी आपको नमस्कार है॥10-11॥


जयाय जयभद्राय हर्यश्वाय नमो नम: ।
नमोनम: सहस्रांक्षो आदित्याय नमो नम: ॥12॥




नम उग्राय विराय सारगाय नमो नम: ।
नम: पद्मप्रबोधायप्रचंडाय नमोऽस्तु ते ॥13॥
जय और जयभद्र, अर्यश्व, सहस्राक्ष और आदित्य आपको नमस्कार है। उग्र, वीर, सारंग, कमलप्रबोध और प्रचंड आपको नमस्कार है॥12-13॥





ब्रह्मेशानाच्युतेशाय सूरायादित्यवर्चसे ।
भास्वते सर्वभक्षाय रौद्राय वपुषे नम: ॥14॥




तमोघ्नाय हिमघ्नाय शत्रुघ्नायाऽमितात्मने ।
कश्घ्नघ्नाय देवाय ज्योतिषां पतये नम: ॥15॥
ब्रह्मा, विष्णु, महेश, सूर, आदित्यवर्चस, भास्वत, सर्वभक्ष रौद्र रूप आपको नमस्कार है। तम का नाश करने वाले, हिम को पिघलाने वाले, शत्रु नाशकर्ता, अमितस्वरूप, कृतघ्नों को हनन करने वाले और ज्योतियों (प्रकाशों) के पति उन देव को नमस्कार है॥14-15॥





तप्तचामीकराभाय, हरये विश्वकर्मणे ।
नमस्तमोऽभिनिघ्नाय रुचये लोकसाक्षिणे ॥16॥




नाशयत्येष वै भूतं तमेव सश्जति प्रभु: ।
पायत्येष तपत्येष वर्षत्येष गभस्तिभि: ॥17॥
तापकराभा वाले, हरि, विश्वकर्मा, रुचि, लोकसाक्षी नामों वाले तम विनाशक आपको नमस्कार है। ये ही देव भूतों को नष्ट करते और सश्जन करते हैं, ये ही रक्षा करते और तपाते हैं और किरणों से ही वर्षा करते हैं॥16-17॥





एष सुप्तेषु जागर्ति भूतेषु परिनिष्ठित:
एष चैवाऽग्निहोत्रं च फलं चैवाऽग्निहोत्रिणाम् ॥18॥




देवाश्च तवश्चैव तूनां फलमेव च ।
यानि कश्त्यानि लोकेषु सर्वेषु परम प्रभु: ॥19॥

यही देव प्राणियों में प्रतिष्ठित होकर उन्हें जगाते हैं, और ये ही यज्ञकर्ताओं के यज्ञफल को जन्मते हैं। देवता, कर्मकर्ता और उनका फल सबमें जो भी कश्त्य हैं, सबमें परम प्रभु हैं॥18-19॥


एनमापत्सु कश्च्छे्रषु कान्तारेषु भयेषु च ।
कीर्तयन् पुरुष: कश्चिनवसीदति राघव ॥20॥
हे राम! आपत्तियों, कार्यों, कान्तारों और सब भयों में इन्हीं का कीर्तन करते हुए मनुष्य दुखी नहीं होता है॥20॥





पूजयस्वैनमेकाग्रो देवदेवं जगत्पतिम् ।
एतत् त्रिगुणितं जप्त्वा युध्देषु विजयिष्यसि ॥21॥

इस देवाधिदेव जगत्पति को एकाग्र होकर पूजो, इसे तिगुना जप करके युध्दों में जय प्राप्त करोगे॥21॥


अस्मिन् क्षणे महाबाहो! रावणं त्वं जहिष्यसि ।
एवमुक्त्वा ततोऽगस्त्यो जगाम स यथागतम् ॥22॥


एतच्श्रुत्वा महातेजा नष्टशोकोऽभवत्तादा ।
धारयामास सुप्रीतो राघव: प्रयतात्मवान् ॥23॥
हे महाबाहो! उस क्षण तुम रावण को जीतोगे, ऐसा कहकर अगस्त्य गषि जैसे आये थे, वैसे ही चले गये। यह सुनकर महातेजस्वी, आत्मस्थ श्रीराम ने प्रसन्न और शोक रहित होकर उसे वैसे ही धारण किया॥22-23॥





स्तोत्र यहीं तक है परन्तु कुछ विद्वानों और मनीषियों ने कुछ और पढ़ते हैं जो इस प्रकार हैं


आदित्यं प्रेक्ष्य जपत्वेदं परं हर्षमवाप्तवान् ।




त्रिराचम्य शुचिर्भूत्वा धनुरादाय वीर्यवान् ॥1॥




रावणं प्रेस्य हृष्टात्मा युध्दार्थं समुपागमत् ।




सर्वयत्नेन महता वधे तस्य धश्तोऽभवत् ॥2॥

तब आदित्य का जप करके यह परम हर्ष उन्होंने प्राप्त किया। और तीन बार आचमन कर पवित्र होकर धनुष लेकर वे वीर्यवान प्रसन्न होकर युध्द हेतु रावण के पास पहुंचे। उसके वधा में सब प्रकार से उन्होंने प्रयत्न किया॥1-2॥


अथ रविरवदन्निरीक्ष्य रामं मुदितमना: परमं प्रहृष्यमाण: ।
निशिचरपतिसंक्षयं विदित्वा सुरगणमध्यगतो वचस्त्वरेति ॥3॥
तब सूर्य ने श्रीराम को देखकर मुदितमन होकर अत्यन्त तुष्ट होकर राक्षसराज रावण का क्षय जानकर देवों के मधय (आकाश) में स्थित होकर वाणी से स्तवन किया॥3॥





इति वाल्मीकीय रामायणे रामरावण युद्ध परिश्राान्ते अगस्त्य ऋषि कृत आदित्य स्तोत्रं समाप्तम्


सूर्य कवच





संपूर्ण रोग निवारण सूर्य कवच

SURYA  को प्रसन्न करने के लिए सूर्य कवच का पाठ एवं सूर्योदय के समय अर्घ्य नियमित रूप से दें।









याज्ञवल्क्य उवाच





श्शणुष्व मुनिशार्दूल! सूर्यस्य कवचं शुभम्।


शरीरारोग्यदं दिव्यं सर्वसौभाग्यदायकम्॥


देदीप्यमान मुकुटं स्फुन्मकरकुण्डलम्।


ध्यात्वा सहस्र किरणं स्तोत्रमेतदुदीरयेत्॥


शिरो मे भास्कर: पातु ललाटं मेदमितद्युति:।


नेत्रे दिनमणि: पातु श्रवणे वासरेश्वर:॥


घ्राणां धर्मघ्शणि: पातु वदनं वेदवाहन:।


द्धह्लह्नां मे मानद: पातु कण्ठं मे सुरवन्दित:॥


स्कन्धौ प्रभाकर: पातु वक्ष: पातु जनप्रिय:।


पातु पादौ द्वादशात्मा सर्वांगसकलेश्वर:॥


सूर्यरक्षात्मकं स्तोत्रं लिखित्वा भुर्जपत्रके।


दधातिय: करैरस्य वशगा सर्वसिध्दय:॥


सुस्नातो यो जपेत् सम्यग् योदधीते स्वस्थमानस:।


स रोग मुक्तो दीर्घायु: सुख पुष्टिं च वन्दति॥

याज्ञवल्क्य बोले - हे मुनिशिरोमणे! सूर्य के शुभ कवच को सुनो।शरीर को आरोग्य देने वाले और सब सौभाग्यों के दायक, देदीप्यमान, चमकते मुकुट और मकर कुंडल वाले सहस्र किरण रूपी इस स्तोत्र का पाठ करना चाहिए॥












मेरे सिर की रक्षा वे भास्कर करें। वे द्युतिरूप मेरे ललाट की रक्षा करें। नेत्र में दिनमणि तथा कान में वासर स्वामी रक्षा करें। सब गंधों में धर्म को ग्रहण करने वाले घ्शणि नाकों की और बदन की वेद रूपी वाहन वाले वे देव रक्षा करें। वे मानद रूपी मेरी जिह्ना की और मेरे कण्ठ की सुखंदित रक्षा करें। स्कन्धों की रक्षा प्रभाकर और वक्ष की रक्षा जनप्रिय करें। पैरों की द्वादशात्मा (12 सूर्य रूप) और सब अंगों की वे सकलेश्वर रूप रक्षा करें।






सूर्य रक्षा वाले इस स्तोत्र को भोजपत्र पर लिखकर जो धारण करता है, उसे सब सिध्दियां वश में होती हैं। जो स्नानपूर्वक बाद में जपता है या सम्यक् स्वस्थमन से जो धारण करता है, वह रोग मुक्त, दीर्घायु, सुखी व पुष्ट होता है।


सूर्यपुत्राो दीर्घदेही विशालाक्ष: शिवप्रिया:
मंदचार प्रसन्नात्मा पीड़ां हरतु मे शनि:






Om Suryaputro, Deergdehee, Vishalakshaya, Shivpriyeh!
Mandhchar prasanatmaPeedhaam hartu mein shaneh!!

Oh the son of Lord Sun! You own a huge Body, you are having broad eyes & you are dear to Lord Shiva. Moving with slow speed, you remain pleased, you deprive us all of the pain, Oh Lord Shani!






नीलांजन समाभासं रवि पुत्रां यमाग्रजं।
छाया मार्तण्डसंभूतं तं नामामि शनैश्चरम्॥


Om Neelaanjan, Samabhaasam,Raviputram, Yamaagrajam!
Chhaya martand, Sambhutam, Tam namami shaneshcharam!!

Oh, Blue-bodied, looking like shadow of the sky, son of the Lord Sun, the younger brother of Lord Yama (the God of death), you are the son of mother Chhaya, I bow my head to you, Lord Shani!!






्र प्रां प्रीं प्रौं स: शनैश्चराय नम:


Om Pram, Preem, Prom seh Shaneshcharaya nameh!





्र शं शनैश्चराय नम:।




धवजिनी धाामिनी चैव कंकाली कलहप्रिया।




कण्टकी कलही चाऽथ तरंगी महिषी अजा॥




्र शं शनैश्चराय नम:।





Om Sham Shanishcharaya Nameh,




Dhwajini Dhamini Chev Kankali Kalahpriyeh!




Kantaki Kalhi Chhath Turangi Mahishi Aja,




Om Sham Shanishcharaya Nameh!!





्र शं शनैश्चराय नम:।




कोणस्थ, पिंगलो, बभ्रु, कृष्णौ, रौद्रान्तको, यम:।




सौरि शनैश्चरा, मंद, पिप्पलादेन, संस्थित:॥




्र शं शनैश्चराय नम:।





Om Sham Shanishcharaya Nameh,




Konasth, Pinglo, Vabruh,




Krishno, Rudrantko Yamah!




Sauri, Shaneshchara, Mand, Pipladen sansthiteh,




Om Sham Shanishcharaya Nameh!!



No comments:

Post a Comment